Sinds deze week hebben we ook een facebookpagina dus hopelijk zorgt die voor wat meer naambekendheid en krijgen we volgende maand weer een hoger deelnemersaantal.
Niet getreurd in ieder geval, we hebben ons weer geamuseerd.
De bedoeling was om ter plaatse genomen foto's te gebruiken, maar wegens fototoestel vergeten en enkel gsm's om te fotograferen voorlopig nog maar een klein aantal sfeerfoto's (die dan ook nog eens erg donker zijn uitgevallen)...
In den beginne... waren er 6 spelers aanwezig en had Wout eindelijk iemand gevonden om zijn wargames eens mee op tafel te brengen. Terwijl er aan Wouts tafel een hevige strijd werd voorbereid, speelden de overige 6 twee korte spelletjes terwijl er gewacht werd op de andere spelers die nog gingen komen.
Nico had 'Gesjaakt' weer bovengehaald (zie het verslag van vorige maand) en dat leek weer een gesmaakte starter. Aangezien er nog steeds niet genoeg volk was gearriveerd om ons in twee groepen te verdelen werd er nog een 'filler' bovengehaald, deze keer het erg simpele geheugenspelletje 'Beverbende'. Simpel, maar verrassend leuk.
In dit spel krijgt elke speler 4 kaarten die niemand (ook de speler zelf niet) te zien krijgt en die in een gedekte rij voor zich worden gelegd. Als iedereen kaarten heeft mag iedereen zijn twee kaarten aan de buitenkant even bekijken.
De bedoeling van het spel is om het spel te stoppen wanneer je het vermoeden hebt dat jouw 4 gedekte kaarten opgeteld de laagste waarde van alle spelers hebben.
In je beurt kan je kiezen om de openliggende kaart van de stapel te nemen en die te wisselen met één van jouw gedekte kaarten en die gedekte kaart open in het midden te leggen. Als je geluk hebt is die gedekte kaart hoger van waarde, als je pech hebt, heb je misschien net een lagere kaart gewisseld voor een hogere kaart. Je mag in je beurt ook een kaart van de gedekte stapel nemen en die na het bekijken wisselen met één van jouw kaarten, of die kaart open leggen (en ze niet nemen dus) of als het een actiekaart is de actie uitvoeren.
De actiekaarten laten je kaarten wisselen met andere spelers (weeral zonder te kijken), één van je kaarten bekijken of twee kaarten van de gedekte stapel nemen tot je er één hebt die je aanstaat.
En? Een erg simpel en snel uit te leggen spel, dat erg vlot speelt en regelmatig voor de nodige hilariteit zorgt. Het grote voordeel aan dit spel als 'filler' is dat het erg snel gedaan kan zijn en dat je desnoods meerdere korte spelletjes kunt spelen tot een andere groep bijv. klaar is met hun spel. Zelfs voor 5 minuutjes kan dit interessant zijn: spelen en na 5 minuten zien wie de laagste kaarten heeft liggen. Permanent in de collectie!
 |
| Axis & Allies: Battle of the Bulge |
Ondertussen waren Wout en Bart al volop bezig met een epische 'Battle of the Bulge' uit de Axis & Allies-reeks. Als ervaren wargamer heeft Bart Wout verslagen, maar Wout was ongetwijfeld al blij dat hij eindelijk nog eens een wargame kon spelen. Laat dit ineens een uitnodiging zijn voor andere geïnteresseerden!
Achtergrond van 'Axis & Allies: Battle of the Bulge':
Dit oorlogsspel doet een verdienstelijke poging om het Ardennenoffensief na te spelen. In december 1944 wist de Duitse Wehrmacht een offensief tegen de Amerikanen te lanceren in de Ardennen - operatie 'Wacht am Rhein' (ook later foutief het von Rundstedt-offensief genoemd). Het doel van deze operatie was het doorbreken van de Geallieerde linies en havenstad Antwerpen te heroveren. Hierdoor zouden de westelijke Geallieerden gesplitst raken (Canadezen en Britten in het noorden en Amerikanen in het zuiden) en zouden ze hun aanvoerhaven verliezen. De 'Bulge' waarvan sprake in de titel verwijst naar de historische situatie: de Duitsers creëerden een westwaartse bult in het front. Het Duitse leger kampte met de toenmalige problemen van het einde van de oorlog: onvoldoende voorraden en bevoorradingsmogelijkheden, weinig luchtsteun en de beperkingen van het winterterrein.
Het spel implementeert al die historische zaken en creëert hiermee een uitdaging voor beide spelers, zowel de Geallieerde als de Duitse. De Duitse speler poogt zo snel mogelijk een doorbraak te forceren en die cruciale plaatsen (dorpen en kruispunten) te veroveren met overwinningspunten om zo beter te doen dan het historisch behaalde resultaat. Hierbij kampt het Duitse leger vooral met bevoorradingsproblemen, alsook zit het onder de tijdsdruk, aangezien de eerste helft van het spel (vier ronden) de oppermachtige Geallieerde luchtmacht nog niet meedoet (het historisch slechte weer hield de vliegtuigen aan de grond). De Geallieerde speler poogt de Duitse opmars tegen te houden en het spel in tijd te rekken, om zo de met mondjesmaat toestromende hulptroepen en zeker vooral de luchtmacht in te kunnen zetten.
Het spel bestaat uit acht ronden, waarin om beurten de Duitse en de Geallieerde speler gevechtsgroepen activeren en daarmee aanvallen uitvoeren. Het spelbord bestaat uit een kaart van de Ardennen, verdeeld in hexagonale vakken (veel gebruikt in wargames), waarop de prachtig gestileerde figuren geplaatst worden. Elke speler heeft zijn eigen historisch vormgegegven speelstukken: infanteristen, tanks (bijv. Duitse Panthers vs Amerikaanse Shermans), kanonnen, vrachtwagens, jachtvliegtuigen en bommenwerpers.
Na de aanvallen worden er verplaatsingen gedaan, zodat het front continu wijzigt. Dan volgen er bevoorradingen en komen er nieuwe troepen beschikbaar (zoals ze historisch dag-op-dag toekwamen vanuit het hinterland).
En? Na enkele 'solo' verkenningen van het spel, eindelijk een tegenstander gevonden door Wout om in real-life de confrontatie aan te gaan. Enig probleem: Bart is een diehard wargamer, dus Wout zal heel wat moeite mogen doen om hem te verslaan...
Belangrijkste van de avond: de spelervaring met een waardig tegenstander die zorgde voor voldoende uitdaging om de historische problematiek van bevoorrading en van de Geallieerde luchtsteun (Wout speelde het Duitse leger) in handen te nemen. Deze ervaring smaakt naar meer - meer Battle of the Bulge en meer andere oorlogszuchtige spellen (zie War on the table).
Dit oorlogsspel doet een verdienstelijke poging om het Ardennenoffensief na te spelen. In december 1944 wist de Duitse Wehrmacht een offensief tegen de Amerikanen te lanceren in de Ardennen - operatie 'Wacht am Rhein' (ook later foutief het von Rundstedt-offensief genoemd). Het doel van deze operatie was het doorbreken van de Geallieerde linies en havenstad Antwerpen te heroveren. Hierdoor zouden de westelijke Geallieerden gesplitst raken (Canadezen en Britten in het noorden en Amerikanen in het zuiden) en zouden ze hun aanvoerhaven verliezen. De 'Bulge' waarvan sprake in de titel verwijst naar de historische situatie: de Duitsers creëerden een westwaartse bult in het front. Het Duitse leger kampte met de toenmalige problemen van het einde van de oorlog: onvoldoende voorraden en bevoorradingsmogelijkheden, weinig luchtsteun en de beperkingen van het winterterrein.
Het spel implementeert al die historische zaken en creëert hiermee een uitdaging voor beide spelers, zowel de Geallieerde als de Duitse. De Duitse speler poogt zo snel mogelijk een doorbraak te forceren en die cruciale plaatsen (dorpen en kruispunten) te veroveren met overwinningspunten om zo beter te doen dan het historisch behaalde resultaat. Hierbij kampt het Duitse leger vooral met bevoorradingsproblemen, alsook zit het onder de tijdsdruk, aangezien de eerste helft van het spel (vier ronden) de oppermachtige Geallieerde luchtmacht nog niet meedoet (het historisch slechte weer hield de vliegtuigen aan de grond). De Geallieerde speler poogt de Duitse opmars tegen te houden en het spel in tijd te rekken, om zo de met mondjesmaat toestromende hulptroepen en zeker vooral de luchtmacht in te kunnen zetten.
Het spel bestaat uit acht ronden, waarin om beurten de Duitse en de Geallieerde speler gevechtsgroepen activeren en daarmee aanvallen uitvoeren. Het spelbord bestaat uit een kaart van de Ardennen, verdeeld in hexagonale vakken (veel gebruikt in wargames), waarop de prachtig gestileerde figuren geplaatst worden. Elke speler heeft zijn eigen historisch vormgegegven speelstukken: infanteristen, tanks (bijv. Duitse Panthers vs Amerikaanse Shermans), kanonnen, vrachtwagens, jachtvliegtuigen en bommenwerpers.
Na de aanvallen worden er verplaatsingen gedaan, zodat het front continu wijzigt. Dan volgen er bevoorradingen en komen er nieuwe troepen beschikbaar (zoals ze historisch dag-op-dag toekwamen vanuit het hinterland).
En? Na enkele 'solo' verkenningen van het spel, eindelijk een tegenstander gevonden door Wout om in real-life de confrontatie aan te gaan. Enig probleem: Bart is een diehard wargamer, dus Wout zal heel wat moeite mogen doen om hem te verslaan...
Belangrijkste van de avond: de spelervaring met een waardig tegenstander die zorgde voor voldoende uitdaging om de historische problematiek van bevoorrading en van de Geallieerde luchtsteun (Wout speelde het Duitse leger) in handen te nemen. Deze ervaring smaakt naar meer - meer Battle of the Bulge en meer andere oorlogszuchtige spellen (zie War on the table).
Enkele sfeerbeelden
.jpg)
.jpg)
In tussentijd was Melissa ook gearriveerd en aangezien zij en Wim Puerto Rico: het kaartspel op de planning hadden staan gingen zij met Nico aan een aparte tafel zitten. De anderen trokken ondertussen naar de stad 'Waterdeep' om daar menig queeste tot een goed einde te brengen.
Achtergrond van 'Puerto Rico: het kaarstpel':
 |
| Puerto Rico: het kaartspel |
En? Voor Melissa was het de eerste keer en zij heeft het meteen op haar 'te kopen'-lijstje gezet. Wim en Nico vonden dat niet vreemd want zij waren allebei al fan. Erg goed spel: telkens weer word je voor een moeilijke keuze gesteld: welk gebouw kopen en welke gebouwen daarvoor afleggen? De keuze van de rol beïnvloed ook de andere spelers dus ook daar zit een erg tactische kant. Erg eenvoudige regels eigenlijk, die toch voor de nodige diepgang zorgen. Aanrader!
Review van 'Puerto Rico: het kaartspel'
Sfeerbeeld van de avond zelf
.jpg)
Terwijl deze tafel zich in Puerto Rico bevond, bevonden Dirk, Kevin, Arne en Carl zich aan de andere tafel in het fictieve Waterdeep voor het vrij nieuwe 'Lords of Waterdeep'.
Achtergrond van Lords of Waterdeep:
Door het inhuren van avonturiers om hen vervolgens op queesten te sturen die, indien ze tot een goed einde worden gebracht, je aanzien in de stad zullen verhogen (overwinningspunten) probeer je de machtigste Lord te worden. Ondertussen probeer je je tegenstanders (twee tot vier) dwars te zitten door intriges op hen los te laten (actiekaarten) en gebouwen te controleren waar de andere spelers graag gebruik van willen maken maar jou daardoor wat extra opleveren.
En? Zelf niet gespeeld, maar als ik het goed begrepen heb werd het wel gesmaakt. Ik had trouwens zelf erg veel zin om dit te proberen, maar twee spellen tegelijk spelen gaat vooralsnog niet :-( Dirk?
Review van 'Lords of Waterdeep'
.jpg)
Toen Nico,Wim en Melissa klaar waren was er nog geen Lord van Waterdeep opgestaan, dus was er tijd voor nog een ander relatief snel te spelen spel (45min volgens de doos) dat Wim en Melissa nog niet kenden: Finca. Het zag er wel mooi uit, dus gaven we het een kans. Nico kon uitleggen.
Achtergrond van Finca:
In dit spel ben je een fruithandelaar die probeert om verschillende fruitsoorten te verzamelen aan de windmolen (thematisch vreemde keuze...) om daarna met zijn ezelskar richting de verschillende gebieden in Mallorca te trekken om het fruit daar af te leveren in ruil voor overwinningspunten.
En? Een erg mooi spel met prachtige en vrij originele goederen: vijgen, citroenen en sinaasappels, olijven, amandelen en druiven. De goederensteentjes zijn niet de standaard kubusjes, maar echt leuke speelstukjes in de vorm en kleur van het fruit. De regels zijn eigenlijk erg simpel en snel uit te leggen. Het verzamelen van fruit op de windmolen is het meest tactische deel van het spel. Het leveren van het fruit is simpelweg de juiste stukken afleveren in ruil voor het tegeltje. Persoonlijk was ik er niet helemaal wild van, maar dat kan ook komen doordat ik erg slecht begonnen was en dat het hele spel niet meer heb kunnen goed maken. Leuk familiespel wel denk ik.
Review van Finca
.jpg)
Finca duurde toch wat langer dan de doos voorspelde waardoor de andere tafel Waterdeep ondertussen verlaten had en aan Keyflower begonnen was dat Arne van Spinli bij had. Tim had de Finca-tafel ondertussen vervoegd en was aan het wachten tot beide spellen gedaan waren om ergens aan te kunnen pikken.
Achtergrond van Keyflower:
copypaste van de review:
We bouwen onze eigen dorpen op, verwelkomen nieuwe werkers die zich per boot bij ons voegen en werpen ons aldus in de voortdurende strijd om de meeste overwinningspunten.
Het spel wordt gespeeld over vier seizoenen, te beginnen met de lente en eindigend in de winter. De spelers beginnen elk met een thuistegel en acht werkers in een toevallig getrokken mix van geel, rood en blauw. Dat is dus al het eerste om rekening mee te houden: niemand heeft een eigen kleur!
En ? Mening en impressie van de tafel? Post het zelf of mail het naar mij (Wim).
Review van Keyflower
We zijn allemaal robotjes die werken in een volledig geautomatiseerde fabriek. Altijd dezelfde taken uitvoeren leidt wel eens tot verveling en dus besluiten we om een race te organiseren doorheen de fabriek. We krijgen 5 geheugenslots ter onzer beschikking waarin we telkens 1 beweging kunnen programmeren. Als iedereen daarmee klaar is, voert iedereen tegelijk de beweging in zijn eerste slot uit, daarna zijn tweede enz. Na elke beweging, gaan ook de verschillende fabrieksonderdelen als lopende banden, lasers, duwers en 'rotation gears' in actie treden. Degene die als eerste het laatste checkpoint bereikt of als enige zijn robot in leven heeft kunnen houden wint het spel.
.jpg)
 |
| Lords of Waterdeep |
Door het inhuren van avonturiers om hen vervolgens op queesten te sturen die, indien ze tot een goed einde worden gebracht, je aanzien in de stad zullen verhogen (overwinningspunten) probeer je de machtigste Lord te worden. Ondertussen probeer je je tegenstanders (twee tot vier) dwars te zitten door intriges op hen los te laten (actiekaarten) en gebouwen te controleren waar de andere spelers graag gebruik van willen maken maar jou daardoor wat extra opleveren.
En? Zelf niet gespeeld, maar als ik het goed begrepen heb werd het wel gesmaakt. Ik had trouwens zelf erg veel zin om dit te proberen, maar twee spellen tegelijk spelen gaat vooralsnog niet :-( Dirk?
Review van 'Lords of Waterdeep'
Sfeerbeeld
.jpg)
Toen Nico,Wim en Melissa klaar waren was er nog geen Lord van Waterdeep opgestaan, dus was er tijd voor nog een ander relatief snel te spelen spel (45min volgens de doos) dat Wim en Melissa nog niet kenden: Finca. Het zag er wel mooi uit, dus gaven we het een kans. Nico kon uitleggen.
Achtergrond van Finca:
 |
| Finca |
En? Een erg mooi spel met prachtige en vrij originele goederen: vijgen, citroenen en sinaasappels, olijven, amandelen en druiven. De goederensteentjes zijn niet de standaard kubusjes, maar echt leuke speelstukjes in de vorm en kleur van het fruit. De regels zijn eigenlijk erg simpel en snel uit te leggen. Het verzamelen van fruit op de windmolen is het meest tactische deel van het spel. Het leveren van het fruit is simpelweg de juiste stukken afleveren in ruil voor het tegeltje. Persoonlijk was ik er niet helemaal wild van, maar dat kan ook komen doordat ik erg slecht begonnen was en dat het hele spel niet meer heb kunnen goed maken. Leuk familiespel wel denk ik.
Review van Finca
BGG-shot
Sfeerbeeld
.jpg)
Finca duurde toch wat langer dan de doos voorspelde waardoor de andere tafel Waterdeep ondertussen verlaten had en aan Keyflower begonnen was dat Arne van Spinli bij had. Tim had de Finca-tafel ondertussen vervoegd en was aan het wachten tot beide spellen gedaan waren om ergens aan te kunnen pikken.
Achtergrond van Keyflower:copypaste van de review:
We bouwen onze eigen dorpen op, verwelkomen nieuwe werkers die zich per boot bij ons voegen en werpen ons aldus in de voortdurende strijd om de meeste overwinningspunten.
Het spel wordt gespeeld over vier seizoenen, te beginnen met de lente en eindigend in de winter. De spelers beginnen elk met een thuistegel en acht werkers in een toevallig getrokken mix van geel, rood en blauw. Dat is dus al het eerste om rekening mee te houden: niemand heeft een eigen kleur!
En ? Mening en impressie van de tafel? Post het zelf of mail het naar mij (Wim).
Review van Keyflower
De sfeerbeelden van de avond zelf waren erg wazig, maar hier een BGG-shot
De avond liep bijna ten einde, maar we waren nog met 6 spelers over en besloten nog één spel te spelen. Dat werd Roborally! Altijd goed!
Achtergrond van Roborally:
We zijn allemaal robotjes die werken in een volledig geautomatiseerde fabriek. Altijd dezelfde taken uitvoeren leidt wel eens tot verveling en dus besluiten we om een race te organiseren doorheen de fabriek. We krijgen 5 geheugenslots ter onzer beschikking waarin we telkens 1 beweging kunnen programmeren. Als iedereen daarmee klaar is, voert iedereen tegelijk de beweging in zijn eerste slot uit, daarna zijn tweede enz. Na elke beweging, gaan ook de verschillende fabrieksonderdelen als lopende banden, lasers, duwers en 'rotation gears' in actie treden. Degene die als eerste het laatste checkpoint bereikt of als enige zijn robot in leven heeft kunnen houden wint het spel.
En? Roborally is één van mijn persoonlijke favorieten: pure fun! Zoals de doos vermeldt is het 'a frenzied race filled with computer driven chaos'. Je moet wel openstaan voor de nodige portie onvoorspelbaarheid en bereid zijn om te dwarsbomen en zelf gedwarsboomd te worden. Doordat je het bord zelf kan samenstellen en zo de grootte, moeilijkheid en chaosfactor van het bord kan beïnvloeden en daarbij ook nog eens de plaatsing van de checkpoints zelf kan kiezen is het spel elke keer anders.
Graag een kort spel? Kies dan 1 bord met 1 checkpoint.
Zin in een langere race? 3 borden met meerdere checkpoints .
Zin in super veel interactie? Kies dan 1 bord met meerdere checkpoints tegenover elkaar.
Zin in een spel waarbij de beste strateeg wint? Kies dan een ander spel ;-)
Heerlijk! De robotjes zijn ook erg leuk en een andere speler in een put duwen, van het bord duwen of met je laser schadepunten toe brengen is telkens weer lachen geblazen.
Blij dit nog eens gespeeld te hebben.
Nico heeft glansrijk gewonnen, hoewel ik toch wel danig in zijn nek zat te hijgen. :-)
Sfeerbeelden
.jpg)
En toen zat de avond er al weer op... :-(
Hopelijk volgende keer wat meer spelers, maar ook met 12 hebben we ons goed geamuseerd!
Tot in april!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten