Er zijn weer tal van leuke, grappige, spannende of intellectuele spellen gespeeld. Hieronder een overzicht.
(als je je foto liever niet online hebt staan volstaat een mailtje met de vraag hem te verwijderen)
Jeroen, Maarten, Nico en Luk begonnen in afwachting van extra spelers die mogelijk wat later arriveerden met Hanabi.
Achtergrond van Hanabi:
De spelers proberen gezamenlijk een zo mooi mogelijk vuurwerk te creëren door kaarten uit te spelen in vijf kleuren van vijf waardes. De kaarten die zij in de hand houden, zijn enkel zichtbaar voor de medespelers; deze proberen door het geven van tips en hints de medespelers zo veel mogelijk informatie te geven. Denkt men voldoende informatie te hebben, dan speelt men een kaart uit op tafel. Zo wordt het vuurwerk groter en mooier. Maar wordt er een verkeerde kaart uitgespeeld, dan volgt de woede van de goden! Na drie fouten verliezen alle spelers het spel. Lukt het uiteindelijk om de volledige 25 punten te halen of is het gemaakte vuurwerk maar matig?
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Daarna nam Nico enkele laatkomers onder zijn hoede en gingen Jeroen; Maarten, Luk, Rudy en Geert verder met Concordia en sloten ze zonder Geert af met 'It Happens'
Achtergrond van Concordia:
Leid je familiedynastie en sticht handelsposten in verre steden om aan gewilde handelswaar te komen. Maak daarbij gebruik van machtige politieke figuren om je doelen te bereiken.
Je hebt een aantal personages tot je beschikking, zoals de Prefect, de Architect of de Tribuun, die allen hun eigen functie hebben. Als je aan de beurt bent, speel je een kaart en voert de actie erop uit. Dat kan het kopen van nieuwe kaarten zijn, het verplaatsen van je land- en/of zeekolonisten, het bouwen van steden of het oogsten van provincies. Met de Tribuun kun je je gespeelde kaarten weer terugkrijgen. Maar, hoe later je dat doet, des te meer geld krijg je daarvoor. Kolonisten en goederen sla je in je pakhuis op, maar dat is niet oneindig groot. Ga handig om met je beschikbare ruimte en je schaarse middelen. Aan het einde van het spel krijg je punten voor de goden op je kaarten. Die vragen allemaal wat anders: geld, bepaalde steden, aanwezigheid in provincies, enzovoort. Wie stelt de goden het meest tevreden?
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van It Happens:
Nieuwsgierig steekt Anton, de miereneter zijn slurf in iedere termietenheuvel. Zijn hoofddoel zijn de termietenkoningin en haar generaal - voor hen zal hij aan het einde de meeste punten krijgen! Wie maakt slim gebruik van zijn dobbelstenen?
Je gooit om de beurt één van je 5 dobbelstenen en legt die in en vakje van een termietenheuvel op 1 van de 3 landschapskaarten. De termietenheuvels bestaan in 1 tot 3 vakjes en je moet telkens links beginnen met leggen. Je kan op 3 manieren punten scoren: door het grootste totaal aantal ogen op een termietenheuvel (1ste en 2de hoogste krijgen punten) en door je dobbelstenen te leggen waar er voorwerpjes liggen: 2 dezelfde is 5 punten per set, het meeste verschillende voorwerpen is 10 punten.
Als je voor een hoge termietenheuvel kiest, verhoogt je kans om het hoogste aantal ogen te hebben, maar verdien je mogelijk minder voorwerpen.
Nico speelde ondertussen met Tim, Steven, Petra en Toon het familiespel 'Pinguin' (Hey, that's my fish!) en gingen daarna zonder Petra verder met populaire kaartspel 'Dominion' en het volgens Boardgamegeek 4de beste en volgens de spellengek top-100 beste spel aller tijden zijnde 'Puerto Rico'.
Achtergrond van Pinguin:
Hongerige pinguïns huppen van de ene ijsschots naar de andere op jacht naar vis. Ze proberen daarbij de pinguïns van andere spelers de pas af te snijden om zo de meest visrijke gebieden voor zichzelf te bemachtigen. De speler van wie de pinguïns aan het einde van het spel de meeste vis hebben gevangen, wint het spel. Pinguïn is een tactisch spel met zeer eenvoudige regels, waardoor de instapdrempel erg laag is. Het spel bevat echter voldoende complexiteit om ook de spellenexperts menig uurtje spelplezier te bezorgen. Pinguïn duurt relatief kort en is daardoor voor bijna alle doelgroepen interessant.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Dominion:
Je bent tot koning gekroond van een prachtig klein land met glooiende heuvels, kronkelende rivieren en vruchtbare landerijen. Maar helaas zijn er geschillen met omliggende staten. Verschillende vorsten proberen ten koste van elkaar hun koninkrijk uit te breiden! Dit doen ze door invloedrijke personen in te schakelen en belangrijke gebouwen te kopen uit de stapels kaarten in het midden. Deze kaarten komen in je persoonlijke kaartstapel te liggen waar je gedurende het spel kaarten uit in je hand trekt en na gebruik terug aflegt en de stapel schudt. De kaarten die je in je stapel hebt rouleren zo dus in je hand, maar je weet niet wanneer welke kaarten komen. Het is dus kwestie van de beste combinaties te maken met de kaarten die je ter beschikking krijgt, wetende dat er mogelijk nog andere interessante kaarten aankomen.
Achtergrond van Puerto Rico:
In 1493 ontdekt Columbus Puerto Rico, de parel van het Caribische gebied. En al een goede halve eeuw later beleeft het eiland haar eerste grote bloeiperiode. De spelers kruipen tijdens het spel steeds weer in een andere rol. Als kolonist leggen ze vruchtbare plantages aan. Als opzichter produceren ze waardevolle goederen, die ze dan, in de rol van handelaar, met de hoogst mogelijke winst verkopen. Dat verdiende geld gebruiken ze dan weer om als bouwmeester indrukwekkende stadsgebouwen op te richten.
En? Niet alleen volgens de spellengek Top 100 (en dus voor de gemiddelde Nederlandstalige bordspeler) is dit het beste spel aller tijd, ook ik schaar me achter die mening. De mechanismen in Puerto Rico hangen erg mooi samen, hoewel de regels vrij complex zijn om zonder hulp uit te vogelen zit er toch een heel duidelijke logica in die het gemakkelijk maakt om uit te leggen, er is bijna geen downtime doordat je ook in een ander zijn beurt iets mag doen, het thema komt voor mij ook tot leven, er zijn verschillende strategieën mogelijk, het speelt perfect met eender welk spelersaantal enz. Super spel![WIM]
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Jeroen, Maarten, Nico en Luk begonnen in afwachting van extra spelers die mogelijk wat later arriveerden met Hanabi.
De spelers proberen gezamenlijk een zo mooi mogelijk vuurwerk te creëren door kaarten uit te spelen in vijf kleuren van vijf waardes. De kaarten die zij in de hand houden, zijn enkel zichtbaar voor de medespelers; deze proberen door het geven van tips en hints de medespelers zo veel mogelijk informatie te geven. Denkt men voldoende informatie te hebben, dan speelt men een kaart uit op tafel. Zo wordt het vuurwerk groter en mooier. Maar wordt er een verkeerde kaart uitgespeeld, dan volgt de woede van de goden! Na drie fouten verliezen alle spelers het spel. Lukt het uiteindelijk om de volledige 25 punten te halen of is het gemaakte vuurwerk maar matig?
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Daarna nam Nico enkele laatkomers onder zijn hoede en gingen Jeroen; Maarten, Luk, Rudy en Geert verder met Concordia en sloten ze zonder Geert af met 'It Happens'
Leid je familiedynastie en sticht handelsposten in verre steden om aan gewilde handelswaar te komen. Maak daarbij gebruik van machtige politieke figuren om je doelen te bereiken.
Je hebt een aantal personages tot je beschikking, zoals de Prefect, de Architect of de Tribuun, die allen hun eigen functie hebben. Als je aan de beurt bent, speel je een kaart en voert de actie erop uit. Dat kan het kopen van nieuwe kaarten zijn, het verplaatsen van je land- en/of zeekolonisten, het bouwen van steden of het oogsten van provincies. Met de Tribuun kun je je gespeelde kaarten weer terugkrijgen. Maar, hoe later je dat doet, des te meer geld krijg je daarvoor. Kolonisten en goederen sla je in je pakhuis op, maar dat is niet oneindig groot. Ga handig om met je beschikbare ruimte en je schaarse middelen. Aan het einde van het spel krijg je punten voor de goden op je kaarten. Die vragen allemaal wat anders: geld, bepaalde steden, aanwezigheid in provincies, enzovoort. Wie stelt de goden het meest tevreden?
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Nieuwsgierig steekt Anton, de miereneter zijn slurf in iedere termietenheuvel. Zijn hoofddoel zijn de termietenkoningin en haar generaal - voor hen zal hij aan het einde de meeste punten krijgen! Wie maakt slim gebruik van zijn dobbelstenen?
Je gooit om de beurt één van je 5 dobbelstenen en legt die in en vakje van een termietenheuvel op 1 van de 3 landschapskaarten. De termietenheuvels bestaan in 1 tot 3 vakjes en je moet telkens links beginnen met leggen. Je kan op 3 manieren punten scoren: door het grootste totaal aantal ogen op een termietenheuvel (1ste en 2de hoogste krijgen punten) en door je dobbelstenen te leggen waar er voorwerpjes liggen: 2 dezelfde is 5 punten per set, het meeste verschillende voorwerpen is 10 punten.
Als je voor een hoge termietenheuvel kiest, verhoogt je kans om het hoogste aantal ogen te hebben, maar verdien je mogelijk minder voorwerpen.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Nico speelde ondertussen met Tim, Steven, Petra en Toon het familiespel 'Pinguin' (Hey, that's my fish!) en gingen daarna zonder Petra verder met populaire kaartspel 'Dominion' en het volgens Boardgamegeek 4de beste en volgens de spellengek top-100 beste spel aller tijden zijnde 'Puerto Rico'.
Achtergrond van Pinguin:Hongerige pinguïns huppen van de ene ijsschots naar de andere op jacht naar vis. Ze proberen daarbij de pinguïns van andere spelers de pas af te snijden om zo de meest visrijke gebieden voor zichzelf te bemachtigen. De speler van wie de pinguïns aan het einde van het spel de meeste vis hebben gevangen, wint het spel. Pinguïn is een tactisch spel met zeer eenvoudige regels, waardoor de instapdrempel erg laag is. Het spel bevat echter voldoende complexiteit om ook de spellenexperts menig uurtje spelplezier te bezorgen. Pinguïn duurt relatief kort en is daardoor voor bijna alle doelgroepen interessant.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Dominion:Je bent tot koning gekroond van een prachtig klein land met glooiende heuvels, kronkelende rivieren en vruchtbare landerijen. Maar helaas zijn er geschillen met omliggende staten. Verschillende vorsten proberen ten koste van elkaar hun koninkrijk uit te breiden! Dit doen ze door invloedrijke personen in te schakelen en belangrijke gebouwen te kopen uit de stapels kaarten in het midden. Deze kaarten komen in je persoonlijke kaartstapel te liggen waar je gedurende het spel kaarten uit in je hand trekt en na gebruik terug aflegt en de stapel schudt. De kaarten die je in je stapel hebt rouleren zo dus in je hand, maar je weet niet wanneer welke kaarten komen. Het is dus kwestie van de beste combinaties te maken met de kaarten die je ter beschikking krijgt, wetende dat er mogelijk nog andere interessante kaarten aankomen.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Puerto Rico:In 1493 ontdekt Columbus Puerto Rico, de parel van het Caribische gebied. En al een goede halve eeuw later beleeft het eiland haar eerste grote bloeiperiode. De spelers kruipen tijdens het spel steeds weer in een andere rol. Als kolonist leggen ze vruchtbare plantages aan. Als opzichter produceren ze waardevolle goederen, die ze dan, in de rol van handelaar, met de hoogst mogelijke winst verkopen. Dat verdiende geld gebruiken ze dan weer om als bouwmeester indrukwekkende stadsgebouwen op te richten.
En? Niet alleen volgens de spellengek Top 100 (en dus voor de gemiddelde Nederlandstalige bordspeler) is dit het beste spel aller tijd, ook ik schaar me achter die mening. De mechanismen in Puerto Rico hangen erg mooi samen, hoewel de regels vrij complex zijn om zonder hulp uit te vogelen zit er toch een heel duidelijke logica in die het gemakkelijk maakt om uit te leggen, er is bijna geen downtime doordat je ook in een ander zijn beurt iets mag doen, het thema komt voor mij ook tot leven, er zijn verschillende strategieën mogelijk, het speelt perfect met eender welk spelersaantal enz. Super spel![WIM]
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Zelf begon ik met Dave en Frank aan 'Zombicide: Season 2' dat Dave onlangs gekocht had. Dit vervolg op het originele Zombicide is niet het type spel dat bij de meeste bordspelfanaten in onze club snel in de smaak valt denk ik, maar zelf houd ik wel van zo'n spel van tijd tot tijd: erg thematisch, wel wat geluk en het draait niet zozeer om de spelmechanismen en de tactische zetten, maar meer om het inleven in het thema.
Achtergrond van 'Zombicide: Season 2'
In dit spel is er een wereldwijde uitbraak van zombies en de spelers zijn de enige 6 mensen die nog overblijven in het gebied waar ze zijn en ze proberen te overleven. Het spel werkt aan de hand van scenario's en wij besloten met de tutorial te beginnen. Hierbij moesten alle 6 humans (elke speler bestuurde 2 karakters) het bord oversteken, in gebouwen zoeken naar de sleutel van de gevangenis en alle 6 via de gevangenis ontsnappen aan de zombies. Elke beurt heb je 3 actiepunten waarmee je tal van acties kan doen zoals bewegen, zombies aanvallen, voorwerpen en wapens ruilen met medespelers, deuren forceren en niet onbelangrijk in gebouwen zoeken naar bruikbare voorwerpen om die zombies mee te lijf te gaan.
Nadat alle spelers met al hun karakters hun acties gedaan hebben, komen er meer zombies op het bord en bewegen de aanwezige zombies richting het meeste geluid (meeste spelersfiguren + meeste geluidsfiches als gevolg van gebruik van een vuurwapen ofzo) of vallen aan indien ze op hetzelfde vak als een karakter staan.
Elke zombie die je doodt levert je een experiencepunt (xp) op die je extra voordeel opleveren en afhankelijk van het karakter met het meeste xp, komen er meer zombies op het bord.
En? Het is een coöp (spelers werken samen tegen het spel), een mechanisme waar ik normaal niet echt fan van ben, maar voor een mooi uitgewerkt zombiespel wilde ik dat vooroordeel wel opzij zetten. En het originele Zombicide staat op 124 in de ranglijst op BGG en daar kom je niet als je spel slecht is.
Door het laatstgenoemde mechanismen hierboven is het zo dat des te sterker de spelers worden des te meer zombies er op het bord komen. Het is dus een kwestie van zorgen dat alle spelers ongeveer gelijk blijven wat xp betreft en dat zorgt af en toe voor interessante afwegingen. Het werd evenwel wel al snel duidelijk dat het niet het meest strategische spel is, maar het moet het vooral hebben van de inleving van de spelers in het thema van het spel. Lekker zombies afknallen, leuke voorwerpen en wapens zoeken, afspreken wie naar waar gaat en welke zombies aanvalt enz.
Ik ben nog steeds geen van van het coöp-aspect, maar dit spel wil ik nog wel eens proberen nu we de regels helemaal onder de knie hebben. [WIM]
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Dit spel had al even geduurd dus er was nog maar tijd voor één spel en omdat we maar met 3 waren konden we nog eens een 4-spelerspel op tafel krijgen. De andere twee hadden niet echt een voorkeur dus koos ik voor 'Leeuwenhart', altijd goed en perfect speelbaar met 3.
Dit spel had al even geduurd dus er was nog maar tijd voor één spel en omdat we maar met 3 waren konden we nog eens een 4-spelerspel op tafel krijgen. De andere twee hadden niet echt een voorkeur dus koos ik voor 'Leeuwenhart', altijd goed en perfect speelbaar met 3.
Terwijl koning Leeuwenhart op kruistocht is proberen de spelers hun grondgebeid uit te breiden en belangrijke stukken grond in hun gebied in te sluiten. Dit doen ze door grenzen te plaatsen en zo te proberen hun gebied af te bakenen. Bossen en dorpjes in je afgesloten gebied leveren je onmiddellijk punten op en mijnen in je gebieden leveren je per soort mijn 1 dukaat op aan het begin van de ronde. Tijdens je beurt zijn je opties eigenlijk heel simpel: of je verkoopt een kaart uit je hand en krijgt er geld voor, of je speelt een kaart uit je hand en betaalt er geld voor. De kaarten laten je toe om grenzen te plaatsen, ridders te plaatsen (om je gebied te beschermen), je gebied uit te breiden, ridders te laten overlopen of vrede te sluiten met een aangrenzend gebied.
En? Dit vind ik een van de betere middellange spellen. Eenvoudige regels, maar hopen tactiek. Waar plaats je grenzen, voeg je ridders toe bij je burcht, pest je een ander met je grens of bevoordeel je jezelf? Focus je op één groot gebied, of meerdere kleine?
Dit is altijd een spannend spel omdat je erg afhankelijk bent van de zetten van je medespelers. Zeker eens een kans geven als je de kans krijgt. [WIM]
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Aan een andere tafel begonnen Jurgen, Jan, Ils en Kim aan het toch wel zware en lange gevorderdenspel 'The Castles of Burgundy' van Stefan Feld, één van de meest productieve én bij 'veelspelers' populairste spelauteur van de laatste jaren.
Achtergrond van The Castles of Burgundy:
De vallei van de Loire in de vijftiende eeuw. Als invloedrijke vorsten zetten de spelers alles op alles om hun landerijen door verstandig handelsverkeer te laten openbloeien. Twee dobbelstenen bepalen de actiemogelijkheden, maar de beslissingen worden uiteindelijk door de spelers zelf genomen. En of het nu de veehouderij of de goederenhandel, of de stedenbouw of de wetenschappelijke vooruitgang betreft, vele verschillende wegen leiden naar welstand en aanzien van de spelers!
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Dirk, Veerle, Rita en ??? speelden het gevorderdenspel 'Amerigo' dat blijkbaar nogal lang duurde, want ze sloten af met een korter spelletje 'Blueprints'.
Achtergrond van Amerigo:
Treed in de voetsporen van de beroemde ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci. Ontdek nieuwe gebieden waar kolonisten een nieuw vaderland vinden voorzien van waardevolle grondstoffen. De dobbeltoren beslist over het lot van alle spelers. Dit vraagt om een goede planning en slimme tactische keuzes. Enkel spelers die de blokjes in de dobbeltoren, de plannen van zijn tegenstanders en de gevaarlijke piraten in de gaten houden, maken kans om een beroemde ontdekkingsreiziger te worden en het spel te winnen.
Achtergrond van Blueprints:
In dit spel zijn de spelers architecten die in de loop van drie korte rondes door het stapelen van dobbelstenen proberen om gebouwen te zetten, liefst trouw aan de 'blueprint' die ze achter hun spelerschermpje hebben liggen. Aan het begin van het spel worden er 7 tot 9 (afhankelijk v/h aantal spelers) dobbelstenen getrokken en nemen de spelers er om beurten één en rollen er een nieuwe voor, 6x per ronde. Na elk van de 3 rondes krijg je een ranking waar punten aan vast hangen afhankelijk van welke dobbelstenen je waar geplaatst hebt.
Er was ook één tafel met een grote groep waar eerst Alhambra, dan Machiavelli en daarna Saboteur werd gespeeld, alledrie familiespellen die tot 6 spelers kunnen accommoderen.
Achtergrond van Alhambra:
De spelers willen allen hun bouwkunsten tonen. Ze bouwen elk hun eigen Alhambra, hun eigen grote stad. Om de centrale bron heen start de bouw van tuinen, paviljoenen en torens, waarvoor natuurlijk werklieden nodig zijn. Deze komen uit alle windstreken van de wereld. Probleem is dat ze het liefst in hun eigen valuta betaald worden. Wie het meest exclusieve ontwerp maakt en ook nog eens een enorme muur bouwt wint uiteindelijk het spel.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Machiavelli:
Iedere speler wil als eerste acht gebouwen bezitten. De bouw ervan betalen ze in dukaten. Het unieke van dit populaire spel zit hem niet in het bouwen, maar in de karakters waarvan de spelers gebruik maken. Iedere ronde worden deze figuren, met een uniek systeem een voor een door de spelers gekozen. Niet de spelers, maar de karakters worden in volgorde afgeroepen en doen hun werk. Moordenaar, predikant, koning, dief… De spelers proberen iedere beurt opnieuw te raden wie welke rol heeft, en daarop te anticiperen…
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Saboteur:
Een groep schatgravende dwergen hakt zijn weg door de harde rots van een massieve berg. Er zijn echte schatgravers, maar ook saboteurs die hen willen hinderen. Beide groepen proberen te winnen door elkaar te helpen, ook al kunnen ze alleen maar raden wie hun makkers zijn. Als de schatgravers de schat vinden, worden ze rijkelijk beloond en krijgen de saboteurs niets. Als de schat echter niet wordt gevonden, winnen de saboteurs en krijgen de schatgravers niets. Wie na drie ronden de meeste goudstukken heeft, wint.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Zo, dat was weer een hele boterham. Hopelijk heeft iedereen zich geamuseerd en zo niet, volgende keer een ander spel dat je wel aanspreekt, smaken verschillen nu eenmaal, ook op spellengebied!
Aan een andere tafel begonnen Jurgen, Jan, Ils en Kim aan het toch wel zware en lange gevorderdenspel 'The Castles of Burgundy' van Stefan Feld, één van de meest productieve én bij 'veelspelers' populairste spelauteur van de laatste jaren.
Achtergrond van The Castles of Burgundy:De vallei van de Loire in de vijftiende eeuw. Als invloedrijke vorsten zetten de spelers alles op alles om hun landerijen door verstandig handelsverkeer te laten openbloeien. Twee dobbelstenen bepalen de actiemogelijkheden, maar de beslissingen worden uiteindelijk door de spelers zelf genomen. En of het nu de veehouderij of de goederenhandel, of de stedenbouw of de wetenschappelijke vooruitgang betreft, vele verschillende wegen leiden naar welstand en aanzien van de spelers!
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Dirk, Veerle, Rita en ??? speelden het gevorderdenspel 'Amerigo' dat blijkbaar nogal lang duurde, want ze sloten af met een korter spelletje 'Blueprints'.
Achtergrond van Amerigo:Treed in de voetsporen van de beroemde ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci. Ontdek nieuwe gebieden waar kolonisten een nieuw vaderland vinden voorzien van waardevolle grondstoffen. De dobbeltoren beslist over het lot van alle spelers. Dit vraagt om een goede planning en slimme tactische keuzes. Enkel spelers die de blokjes in de dobbeltoren, de plannen van zijn tegenstanders en de gevaarlijke piraten in de gaten houden, maken kans om een beroemde ontdekkingsreiziger te worden en het spel te winnen.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Blueprints:In dit spel zijn de spelers architecten die in de loop van drie korte rondes door het stapelen van dobbelstenen proberen om gebouwen te zetten, liefst trouw aan de 'blueprint' die ze achter hun spelerschermpje hebben liggen. Aan het begin van het spel worden er 7 tot 9 (afhankelijk v/h aantal spelers) dobbelstenen getrokken en nemen de spelers er om beurten één en rollen er een nieuwe voor, 6x per ronde. Na elk van de 3 rondes krijg je een ranking waar punten aan vast hangen afhankelijk van welke dobbelstenen je waar geplaatst hebt.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Er was ook één tafel met een grote groep waar eerst Alhambra, dan Machiavelli en daarna Saboteur werd gespeeld, alledrie familiespellen die tot 6 spelers kunnen accommoderen.
Achtergrond van Alhambra:
De spelers willen allen hun bouwkunsten tonen. Ze bouwen elk hun eigen Alhambra, hun eigen grote stad. Om de centrale bron heen start de bouw van tuinen, paviljoenen en torens, waarvoor natuurlijk werklieden nodig zijn. Deze komen uit alle windstreken van de wereld. Probleem is dat ze het liefst in hun eigen valuta betaald worden. Wie het meest exclusieve ontwerp maakt en ook nog eens een enorme muur bouwt wint uiteindelijk het spel.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Machiavelli:
Iedere speler wil als eerste acht gebouwen bezitten. De bouw ervan betalen ze in dukaten. Het unieke van dit populaire spel zit hem niet in het bouwen, maar in de karakters waarvan de spelers gebruik maken. Iedere ronde worden deze figuren, met een uniek systeem een voor een door de spelers gekozen. Niet de spelers, maar de karakters worden in volgorde afgeroepen en doen hun werk. Moordenaar, predikant, koning, dief… De spelers proberen iedere beurt opnieuw te raden wie welke rol heeft, en daarop te anticiperen…
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Achtergrond van Saboteur:
Een groep schatgravende dwergen hakt zijn weg door de harde rots van een massieve berg. Er zijn echte schatgravers, maar ook saboteurs die hen willen hinderen. Beide groepen proberen te winnen door elkaar te helpen, ook al kunnen ze alleen maar raden wie hun makkers zijn. Als de schatgravers de schat vinden, worden ze rijkelijk beloond en krijgen de saboteurs niets. Als de schat echter niet wordt gevonden, winnen de saboteurs en krijgen de schatgravers niets. Wie na drie ronden de meeste goudstukken heeft, wint.
En? Mening en indruk van het spel en de sessie van iemand aan de tafel? (mailen naar spelhamels@hotmail.be)
Zo, dat was weer een hele boterham. Hopelijk heeft iedereen zich geamuseerd en zo niet, volgende keer een ander spel dat je wel aanspreekt, smaken verschillen nu eenmaal, ook op spellengebied!
Tot 20 juni!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten